Lagavulin 8 year
Lagavulin 8 year
Lagavulin 8 year

Lagavulin 8 year

Lagavulin 8 Year Old 200th Anniversary Limited Edition – uitgebracht ter ere van de 200e verjaardag van de oprichting van de distilleerderij door John Johnston in 1816. Deze acht jaar oude whisky is groot en rokerig, met zoete specerijen die met een drupje water duidelijk worden. Geïnspireerd door het bezoek van Alfred Barnard aan de distilleerderij in de jaren 1880, toen hij een ‘uitzonderlijk fijne’ acht jaar oude van de distilleerderij proefde, is dit een passend eerbetoon voor de mijlpaal.

 59,95

Op voorraad

w

Wat zegt ons panel over deze whisky?

Nosing

We zijn het eens met de leverancier. Onmiddellijk vrij zacht met schone, frisse tonen, vage hints van melkchocolade en citroen en dan de ontwikkeling van geurige, naar thee geurende rook naast neusdroge, maritieme aroma's, met subtiele granen. Een eerder waargenomen prikkeling ontwikkelt zich nu, terwijl de kenmerkende Lagavulin droogheid naar voren komt als vers krantenpapier. Zacht roetachtig. Met water wordt hij zachter, voller en ronder: hij is niet enorm fruitig, maar er is misschien een spoor van rode bessensmaak onder de rokerigheid, die scherp naar voren komt.

Een top whisky die iedere liefhebber een keer geprobeerd moet hebben. Geweldig!

Tasting

We zijn het eens met de leverancier. Een verzachtende lichte textuur, met een prachtige, volmondige Lagavulin smaak die op de een of andere manier nog groter is dan je verwacht; zoet, rokerig en verwarmend, met een groeiende, rokerige scherpte, dan droog, met meer rook. Verkoold, met muntachtige, donkere chocolade. Prachtig evenwichtig middensmaak dan zout, oven-gesneden gebakken aardappelschillen en rook. Water rondt de zaak af, de smaak blijft machtig maar sappiger, zoeter, kruidiger en nu tongstrelend, muntfris en verwarmend.

Finish

Heerlijk; schoon, zeer lang en rokerig. Subtiele muntrook omringt chocolade tannines, een laat drogende noot komt na verloop van tijd naar boven. Met water is hij verwarmend, zacht en nog steeds rokerig, nu niet meer zo lang of intens, maar hij laat het gehemelte nog steeds droog achter terwijl de zoete rook op de adem blijft hangen.

Niets op aan te vullen, heeeerlijke top whisky voor de peaty, ziltige volle smaaksensatie liefhebbers.

Wat zegt de leverancier over het karakter en de smaak van deze whisky?

Nosing - Onmiddellijk vrij zacht met schone, frisse tonen, vage hints van melkchocolade en citroen en dan de ontwikkeling van geurige, naar thee geurende rook naast neusdroge, maritieme aroma's, met subtiele granen. Een eerder waargenomen prikkeling ontwikkelt zich nu, terwijl de kenmerkende Lagavulin droogheid naar voren komt als vers krantenpapier. Zacht roetachtig. Met water wordt hij zachter, voller en ronder: hij is niet enorm fruitig, maar er is misschien een spoor van rode bessensmaak onder de rokerigheid, die scherp naar voren komt.

Tasting - Een verzachtende lichte textuur, met een prachtige, volmondige Lagavulin smaak die op de een of andere manier nog groter is dan je verwacht; zoet, rokerig en verwarmend, met een groeiende, rokerige scherpte, dan droog, met meer rook. Verkoold, met muntachtige, donkere chocolade. Prachtig evenwichtig middensmaak dan zout, oven-gesneden gebakken aardappelschillen en rook. Water rondt de zaak af, de smaak blijft machtig maar sappiger, zoeter, kruidiger en nu tongstrelend, muntfris en verwarmend.

Finish - Heerlijk; schoon, zeer lang en rokerig. Subtiele muntrook omringt chocolade tannines, een laat drogende noot komt na verloop van tijd naar boven. Met water is hij verwarmend, zacht en nog steeds rokerig, nu niet meer zo lang of intens, maar hij laat het gehemelte nog steeds droog achter terwijl de zoete rook op de adem blijft hangen.

De geschiedenis van Lagavulin

Lagavulin werd gesticht aan de zuidkust [Kildalton] van Islay en ligt tussen Ardbeg en Laphroaig. In 1816 begon John Johnston in Lagavulin met legaal distilleren. Een tweede distilleerderij deelde het terrein dat in 1825 door dezelfde familie werd gekocht, voordat de productie in 1837 in Lagavulin werd opgenomen.

De distilleerderij kwam in 1862 in bredere kring bekend te staan toen geldschieter John Logan Mackie de distilleerderij kocht. Zijn neef Peter J. Mackie maakte de eerste van vele reizen naar Islay in 1878 om de geheimen van het distilleren te leren en uiteindelijk de productie van Lagavulin over te nemen. Sir Peter Mackie, zoals hij werd, was een van de meest vooraanstaande figuren van de laat 19e eeuwse whisky. Hij creëerde de White Horse blend in 1890, was medeoprichter van de Craigellachie distilleerderij en stond bekend als een groot vernieuwer.

In 1908 bouwde Mackie, geïrriteerd door het verlies van het agentschap voor Laphroaig, een replica van een distilleerderij in Lagavulin die hij Malt Mill noemde. De Malt Mill bleef bestaan tot 1962 en hoewel hij was opgezet om hetzelfde karakter te produceren als Laphroaig – dat slechts twee mijl verderop ligt – is dat nooit gelukt. Het heeft ook nooit Lagavulin gemaakt. Een (fictief) vat van Malt Mill speelde een centrale rol in de komedie The Angel’s Share van filmregisseur Ken Loach.

De mouterijen op de vloer van de distilleerderij werden in 1974 gesloten. Ze vormen nu het bezoekerscentrum en de administratiekantoren.

 

Mijn winkelwagen
Je winkelwagen is leeg.

Het lijkt erop dat je nog geen keuze hebt gemaakt.